خودشیفتگی و انواع آن

توصیف کردن فردی که زمان زیادی را صرف صحبت کردن در مورد خود می کند یا به نظر می رسد هرگز به خودش به عنوان یک فرد خودشیفته شک نمی کند، باید کار آسانی باشد؛ - خودشیفته های مجلل می توانند جذاب باشند اما اغلب فاقد همدلی هستند.

در زمینه ی مکالمات، آن ها با دیگران احساس همدردی نمی کنند؛ بلکه هدفشان این است که بر دیگران برتری یابند.

شاید علت این امر اشتیاق به توجه در این افراد باشد؛ بنابراین آن ها از تماشای آسیب دیدگی و سردرگمیِ دیگران لذت می برند.

خودشیفتگی آسیب پذیر یا پنهان خودشیفتگی پنهان، به عنوان خودشیفتگی گنجه یا خودشیفتگی کمد نیز شناخته می شود.

برخلافِ خودشیفته های مجلل ، این افراد خجالتی و متواضع هستند، علیرغم اینکه هنوز به شدت خودمحور هستند.

آن ها می توانند کم رو و معذب، به وضوح پریشان و مضطرب، دارای حساسیت فوق العاده نسبت به ارزیابی دیگران و با حسادت مزمن ظاهر شوند.

این افراد، مشتاقِ به رسمیت شناختن و تقدیر کردن از دیگران هستند و در مقابل انتقاد، حالت تدافعی شدیدی به خود می گیرند؛ زیرا از یک ترس عمیق رنج می برند و احساس می کنند که به اندازه کافی خوب نیستند و این احساس را در وجود خود نهادینه می کنند.

افرادی که خودشیفته ی پنهان هستند، غالبا به شدت قابل ترحم هستند و خودشان معتقدند که رنج شان بدتر از رنج دیگران است.