ما در پیاله عکس رخ یار دیده ایم/ زیارت سید الشهدا در حرم سید الکریم

«ان شالله برات کربلا» به طرفش می چرخم: «ما در پیاله عکس رخ یار دیده ایم» و خادم با چشمانی خیس تر و دلی تنگ تر از من جواب می دهد: - خبرگزاری فارس؛ حنان سالمی: از خبرگزاری بیرون می زنم.

دیوارها خیس و نم دار است.

باران می بارد.

دو نفر با پالتوهای آویزان از دست هایشان، دوان دوان زیر سایه بان خبرگزاری پناه می گیرند و سیگارهای سفیدشان را آتش می کنند.

مامور حراست از پشت میزش نیم نگاهی می اندازد و آن ها با اوقات تلخی کمی آن طرف تر از شیشه های تمیز و برق انداخته ی ورودی، می ایستند.

هوا مرطوب است و نفس ها تنگ.

آخرین کامشان را می گیرند و از حلقه کردن دود سیگار دل می کنند.

حالا فقط سایه هایی بلندند که ته خیابان محو می شوند.

عطر خاک باران خورده و دود سیگار توی هم می پیچد؛ تلخ و خنک.

یک پژوی نوک مدادی وسط خیابان شاهرود پارک می کند و دختربچه ی سه چهار ساله ای با ذوق از ماشین بیرون می پرد.

پاهای کوچکش تا بالای قوزک، توی چاله ی پر از آب، تالاپ تولوپ می کنند.

خیس می شود و ریز ریز می خندد.

مادرش بی حوصله دستش را می کشد و از کنارم رد می شوند.

راه هایی که کش می آیند تا سر خیابان را چشم بسته می روم؛ ذوق زده تر از آن دختربچه و بی حوصله تر از آن مادر! آدم ها روی جاده مسابقه گذاشته اند.