چگونه ماهی ها توانایی راه رفتن پیدا کردند؟

انتقال از آب به خشکی یکی از مهم ترین رویدادها در تکامل مهره داران بود و شاید به عنوان راهی برای فرار از دست شکارچیان شروع شد، منظره ای که اجداد ما کشف کردند، - صحنه ای سرشار از گیاهان مانند خزه ها، دم اسبی ها، سرخس ها و همچنین بندپایان (هزارپا) بود که میلیون ها سال قبل در زمین ساکن شده بودند.

وقتی به تکامل انسان فکر می کنید، به احتمال زیاد شامپانزه ها را در حال کاوش در جنگل های باستانی یا انسان های اولیه را در حالی تصور کنید که ماموت های پشمالو را روی دیواره غارها نقاشی می کنند اما ما انسان ها، خرس ها، مارمولک ها، مرغ های مگس خوار و تیرانوسوروس رکس ها در واقع ماهی های باله داریم.

کانورسیشن می نویسد: ممکن است عجیب به نظر برسد اما در ژن ها، آناتومی و فسیل های ما شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ما به گروهی از حیوانات به نام گوشتی بالگان (sarcopterygians) ساکن خشکی تعلق داریم اما تغییرات تکاملی گسترده ظاهر ما را پنهان کرده است.

ما ماهی ها را به عنوان شناگران ماهر در نظر می گیریم، اما در واقع توانایی راه رفتن در آن ها دست کم پنج بار تکامل یافته است.

برخی از گونه ها با استفاده از باله های جلویی به خوبی توسعه یافته خود را به جلو می کشند، در حالی که برخی دیگر کف اقیانوس راه می روند .