جواهر لعل نهرو؛ سوسیالیستی که دموکراسی را فدای عدالت اجتماعی نکرد

نهرو روی میز کارش دو پیکره داشت.

یکی از مهاتما گاندی و یکی از آبراهام لینکلن.

از گاندی هنر عدم خشونت و متقاعد ساختن را رفرا گرفت، از لینکلن استفاده از زور برای حفظ اتحاد را.

- عصر ایران؛ احمد فرتاش - جواهر لعل نهرو در 14 نوامبر 1889 به دنیا آمد و در 27 مه 1964 از دنیا رفت.

او نخسین نخست وزیر هند پس از استقلال هندوستان در 1947 میلادی بود و تا زمان درگذشتش در این مقام باقی ماند.

نهرو در خانواده ای ثروتمند در شهر الله آباد واقع در شمال هند به دنیا آمد.

پدرش، موتی لعل، یکی از حقوقدانان برجسته هند بود و در سیاست هند در دو دهه 1910 و 1920 نقشی بسزا داشت.

نهرو در 1912، پس از هفت سال تحصیل در انگلستان در دانشگاه های هرو و کیمبریج، به هند بازگشت و حرفه پدرش را پیش گرفت و تا سال 1920 به آن ادامه داد.

قرار گرفتن در معرض تفکر غرب در دوران تحصیل، بر زندگی نهرو تاثیری ماندگار بر جای گذاشت، اما مستقیما او را به فعالیت سیاسی سوق نداد.

به گواهی خود نهرو و معاصرانش، سه رویداد طی سال های 1919 و 1920 در زندگی اش نقطه عطفی بوجود آورد.

نخستین آن ها کشتاری بود در یک پارک عمومی در آوریل 1919، هنگامی که یک ژنرال انگلیسی به افرادش دستور شلیک به جمعیت غیرمسلحی از هندیانی را داد که برای گردهمایی سیاسی ضد انگلیسی اجتماع کرده بودند.