نگاهی به فیلم «جنگل پرتقال»؛ اثری شریف در عصر هژیرها

«جنگل پرتقال» بدون ژست های روشنفکری و ادا و اصول های بی خودی، داستانی با عمیق ترین مضامین انسانی و اخلاقی را روایت می کند، داستانی که همچون باغی پر از پرتقال، - خبرگزاری فارس، گروه سینما؛ نفیسه ترابنده: آرمان خوانساریان فیلم ساز جوان سینمای ایران که پیشتر تجربه های موفقی در عرصه ساخت فیلم کوتاه را نیز در کارنامه خود دارد، امسال با همراهی رسول صدر عاملی با جنگل پرتقال در جشنواره حضور دارد.

رد پای سبک فیلمسازی صدرعاملی چه از لحاظ محتوا و چه کارگردانی در فیلم کاملا مشهود است.

صدرعاملی در این فیلم همچون فیلم های من ترانه 15 سال دارم ، دختری با کفش های کتانی ، دیشب باباتو دیدم آیدا ، زندگی با چشمان بسته و سال دوم دانشکده من بدنبال دغدغه همیشگی اش یعنی دختران رفته است تا اینبار در مقام تهیه کننده در جغرافیای سرسبز شمال و در کنار قاب های زیبای پرواز مرغان دریایی، روایتگر دردهای یک زن آسیب دیده باشد.

اینکه یک فیلمساز مرد به دور از نگاه فمینیستی رایج، سال هاست به مسائل، مشکلات و دغدغه های دختران و زنان جوان می پردازد، موضوعی تحسین برانگیز است.

هر کدام از این فیلم ها روایتگر یک مقطع زندگی از دختران هستند، دخترانی که روز به روز بزرگتر می شوند و دغدغه هایشان ظریف تر و پیچیده تر.