انرژی هسته ای و اندیشه های قجری

فعالیت هسته ای ایران از زمان پهلوی دوم و از سال 1354 با عقد قرارداد میان شاه و شرکت زیمنس آلمان به پیشنهاد آمریکایی ها برای ساخت 20 نیروگاه اتمی و تأمین 20 هزار مگاوات آغاز شد.

- به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری فارس، در 27 می 1901 که ویلیام ناکس دارسی به دربار مظفرالدین شاه رسید تا اولین قرارداد خارجی نفت را برای حفر چاه و صادرات آن به انگلستان در ازای پرداخت درصدی ناچیز امضا کند؛ شاه و درباریان فکر می کردند، چه بهتر که این ماده سیاه و بدبوی بی فایده را بدهیم و سهمی هم بگیریم.

با دستیابی ایران به تکنولوژی هسته ای و با اعمال تحریم ها، تهدیدها و ترورهای اخیر ضمن تجربه مذاکرات طولانی سعدآباد و  برجام، برخی رسانه ها و شخصیت ها مجدداً به این سؤال رسیده اند که اساساً انرژی هسته ای با این هزینه های سیاسی ـ اقتصادی و خطرات زیستی چه ضرورتی دارد؟ آیا این صنعت، توجیه مالی و منافع عمومی معتنابهی نیز دارد یا جایگزین های دیگری برای آن موجود است که به دوراز تحریم دنبال شود؟ به همین خاطر تلاش داریم طی دو یادداشت تفصیلی، به انرژی هسته ای، تاریخچه آن در ایران و جهان، مزایا، معایب، جایگزین ها و مشکلات ناشی از فقدان تکنولوژی هسته ای در ایران بپردازیم.