ماراتن 22 ماهه پرستاران در روزهای سختِ سلامت

شیفت های کاری طولانی، کار سخت، فشرده و پر استرس با لباس هایی که حتی حرکت کردن با آنها سخت است، قراردادهای استخدامی که هر سال نگران تمدید آن هستند، - حقوق هایی که متناسب با زحمت و سختی کارشان نیست و.

همگی یادآور شغلی است که در روزهای سخت و نفس گیر کرونا با اینکه خودشان حال خوشی نداشتند اما بر بالین بیماران ماندند و بار دیگر صحنه های ایثار و فداکاری را در مراکز درمانی رقم زدند؛ پرستارانی که همچنان بار مهمان ناخوانده ای که از اسفند 98 به ایران آمده را بر دوش می کشند.

به گزارش ایسنا، درست از 662 روز قبل بود که زندگی ها رنگ و بوی دیگری گرفت؛ رنگی به سیاهی روزهای تاریک کرونا؛ چه عزیزانی که پر کشیدند و امیدهایی که از دلها رخت بربست، از یکدیگر فاصله گرفتیم تا مبادا نزدیکی مان به هم دیگر به انتهای جدایی ختم شود و.

در تمام این مدت مهمان ناخوانده ای در میان ما جا خوش کرده بود که همه چیز را دستخوش تغییرات بزرگ و سخت کرد.

به خود آمدیم و دیدیم غم بر دل هایمان نشسته و سایه ترس و مرگ بر سر شهر طنین انداز شده بود؛ با این حال اما استقامت ادامه داشت.

چشم باز کردیم و دیدیم در بحبوحه جنگی تمام عیار با این منحوس نامریی گرفتار شدیم؛ در این شرایط اما عشق و امید، ریشه در باور زنان و مردانی داشت که در مقابل تندباد غریب کرونا ایستادند و خود سپر بلا شدند