از ساز ناکوک طبیعت تا قطع نفس های زندگی عشایری

عشایر اسوه اقتصاد مقاومتی هستند، وقتی یک سوم تولیدات پروتیینی کشور مربوط به عشایر است، باید از سوی دولت و مجلس مورد توجه بیشتری قرار گیرند و کمک و حمایت های بیشتری از آن ها شود.

- زندگی جالب عشایر ایرانی باستانی ترین روش زندگی بشر است، ویژگی که آن را به عنوان یک جذابیت از دوران فن آوری در می آورد.

تقریباً در همه جای دنیا، عشایر عرف و آداب و رسوم محلی خود مانند سبک زندگی خود، زبان، موسیقی، غذای محلی، لباس و مراسم را حفظ کرده اند.

مهاجرت برای بقا، این روح زندگی عشایری در ایران است.

در قلمرو عشایر آب طلاست و اهالی این سرزمین هیچ آرزویی به جز شنیدن صدای شرشر آب و هجوم قطرات دل انگیز باران بر سقف کوتاه چادرهایشان و مراتع ندارند؛ آن ها همچنان عشایرنشین هستند و با خود می گویند، شاید امروز یا فردا باران بیاید.

موج امید و دعا برای نزول باران، آنان را هنوزهم نسبت به زندگی در پهنه دشت و صحرا دلگرم می سازد.

تمام دلخوشی عشایر به این است که باران ببارد و طبیعت ساز ناکوک نزند زیرا عشایر در سال های اخیر مدام از زهر خشکسالی کشیده و چشیده اند طوری که گیاهان مرتعی نابود شده اند.

گوشت، لبنیات، پشم و صنایع دستی از سوی عشایر تولید می شود و باید بیشتر به فکر این قشر محروم بود، اما امسال خطر جدی تر است مسؤولان اگر به فکر سرپا نگه داشتن زندگی عشایری