چگونه «سفید» به استعاره ای از تمام چیزهای خوب تبدیل شد؟

آیا می توان به این استعاره های مفهومی- که در زبان روزمره ما این چنین ریشه دوانده است- خاتمه داد؟ چه می شود اگر بنویسیم که فلان چیز مثل سیاه ترین چشم ها پاک و خالص، - گروه غرب از نگاه غرب خبرگزاری فارس: اندکی بعد از مرگ جرج فلوید یکی از دوستانم پیامی برایم ارسال کرد با این مضمون که فلوید ضرورتا آدم بدی نبود، ولی  با اشاره به سوابق زندان او افزوده بود که ولی آنچنان روسفید هم نبود.

اندکی بعد از آن در نیویورک تایمز مقاله ای به قلم چد سندرز خواندم که در آن اشاره کرده بود که کارگزارش جلسه ای را که با او داشته لغو کرده به این دلیل که او در اشاره به مردان و زنان سیاهپوستی که مورد وحشیگری قرار گرفته و کشته شده اند از تعبیر روز روسیاهی استفاده کرده است.

در مثال اول کلمه سفید نماینده پاکی و اخلاقیات است.

در نمونه دوم کلمه سیاه نمایانگر بدکاری است، شبیه استفاده از سیاه کاری به عنوان یک استعاره.

این نوع استعاره های زبانی- که در زبان روزمره استفاده فراگیری دارند - نقطه تمرکز تحقیقات من بوده است.

می گوییم که بعد از روزگار سیاه ایام روشن تری در پیش است.

  دوست داریم بعد از درخواست شغلی در لیست سفید قرار بگیریم نه لیست سیاه.

به هکرهای بد کلاه  سیاه  می گوییم و به هکرهای خوب کلاه سفید.