له شدن عدالت آموزشی در یک ظلم علی السویه

فراهم کردن فضای آموزش انتزاعی بدون پاسخگویی به نیازهای واقعی کودکان، همچنین هر گونه میدان دادن به صنعت و گردونه ناسالم کنکوری، عین بی عدالتی آموزشی به تمام کودکان و خانواده های آنان و کل جامعه است.

- خبرگزاری فارس ـ گروه آموزش و پرورش: اردوان مجیدی پژوهشگر و فعال تعلیم و تربیت در سلسه یادداشت هایی به موضوع تنوع مدارس پرداخته است: در دو یادداشت قبلی به مسأله تنوع یا عدم تنوع مدارس و قانون مصوب اخیر و حواشی آن پرداختیم؛ و  قرار شد که ماجرا را از ابعاد مختلف بررسی کنیم.

در یادداشت اول به مسأله ساده انگاری مشکلات نظام تعلیم و تربیت اشاره کردم، و اینکه همه تصور می کنند مسأله را می توان یک بعدی نگریست و با راه حل ساده ای از همان بعد، آن را حل کرد؛ سپس بر اساس همان نگاه یک بعدی و ساده انگارانه، تجویزهایی انجام می شود که نه تنها کمکی به بهتر شدن وضع نمی کند، بلکه مسأله را بغرنج تر هم می کند.

در یادداشت دوم از پرداختن به ریشه مشکلات شروع کردیم.

به این اشاره شد که نظام آموزشی، یک آموزش انتزاعی و بی توجه به نیازهای واقعی را اجرا می کند.

آموزشی که در آن استعدادهای کودکان در زمینه های مختلف نادیده انگاشته شده، و فقط به برخی از زمینه های نظری به شکلی انتزاعی پرداخته می شود.