از تابستان 1365 تا زمستان 1396؛ «زیتون سرخه حصار» شهرک نیست، نماد است!

«مگر نه اینکه در اخبار می گویند که برای نجات خرسی که در استخر افتاده، عده ای جمع شده اند و اقداماتی ترتیب داده اند تا آن خرس را نجات دهند؟ تصور کنید ما هم آن خرس هستیم که در استخر افتاده و کمک نیاز دارد؛ - مثل پرونده شهرک زیتون سرخه حصار که عمرش به سی سال می رسد، اما هنوز کوچکترین گشایشی در آن رخ نداده است.

پرونده ای شبیه کلاف سردرگم که مسئولان فراوان آمده و رفته اند، اما هنوز به شکل اولیه برقرار است و ظاهرا قرار نیست تغییری در آن به وجود آید.

این را می شود از بررسی فراز و نشیب های آن در این زمان طولانی دریافت که گاه این گونه القا می کرد که پایان یافته، اما بعد مشخص می شد این گونه نیست.

پرونده ای که شروع آن به سال 65 بازمی گردد.

به اواسط تابستان آن سال که سرجنگلداری کل استان تهران حدود 240 هکتار از اراضی ملی سرخه حصار را به وزارت جهاد کشاورزی واگذار می کند و وزیر کشاورزی وقت نیز طی تصمیمی در دفتر اسناد رسمی شماره 144 تهران، مبادرت به واگذاری این اراضی در دی ماه همان سال به تعاونی مسکن وزارت تحت امر خود می نماید.

واگذاری ای که معلوم بود برای ساخت مسکن صورت گرفته، اما هیچ کسی با آن مخالفتی ابراز نمی کند.

این اقدام در حالی صورت می گرفت که چندین سال پیشتر، در سال 58 این اراضی توسط شورای انقلاب به سازمان حفاظت محیط زیست واگذار شده و پارک م�