وزیر پیشنهادی ارشاد؛ وقتی هنر را عیب می دانند!

آنچه به عنوان جُرم و عیب صالحی امیری در کتابخانه ملی قلمداد می شود اتفاقا نقطه درخشان کارنامه اوست و واقعا چقدر هنر می خواهد که هنری را عیب بدانی! - چنان که گفته شد قرار بود مجلدات بیشتری منتشر شود و ثبت و ضبط هم شده اما همین نگاه مانع شده و در این مرحله مانده است.

به عنوان کسی که انواع کتاب های خاطرات سیاسی را خوانده یا دست کم خریداری کرده و در کتابخانه دارد می توانم گواهی دهم که این مجموعه در زمره نفیس ترین کتب خاطرات است که تا کنون منتشر شده است.

خاصه این که به لحاظ فرم و صفحه آرایی هر صفحه عکس و سوتیترهای جداگانه دارد و برای نام هایی که در هر صفحه اشاره شده به سبک مجلات توضیح آورده شده و به همین خاطر حاشیه همه صفحات را در کنار هم می توان یک دایره المعارف دانست.

در اهمیت و سندیت این خاطرات اشاره به یک نمونه کافی است.

چند روز دیگر 13 آبان سالگرد اشغال سفارت آمریکا در تهران در سال 1358 است و همه ساله بین موافقان و مخالفان در این سالروز بحث ها در می گیرد.

استدلالات مختلفی آورده می شود .

پس بگذارید این جمله از کتاب آیندگان و روندگان - خاطرات داریوش همایون را از همین مجموعه نقل کنیم: تا سال 1982 ریش داشتم.

بعد به فکر فرار افتادم.

تا اشغال سفارت آمریکا و گروگان گیری دیپلمات ها من امید وار بودم بساط این رژیم به هم بریزد.