یادداشت مهمان/ �ابد و یک روز� فیلم پرهیاهوی پوشالی/ بازی ها در فیلم بسیار گیراست

بدون شک شریفترین و باورپذیر ترین شخصیت فیلم محسن است که بارها مورد تهمت و داشتن توهم از طرف برادر بزرگتر خود مرتضی(پیمان معادری) و خواهرهای دیگر قرار می گیرد، - خبرگزاری فارس"، ابد و یک روز یک فیلم پرهیاهو است که در پس فریادها و پلشتی های انباشته شده فیلم رئالیسم و منطق و پیرنگ و شخصیتی و مهم تر از همه نگاه و تحلیلی وجود ندارد.

اگر کمی از هیاهوهای ظاهری فیلم فاصله بگیریم، شخصیت های را می بینیم که مثل گره کوری به همدیگر تنیده شده اند و جز یک شلوغ کاری و هوچی گری چیز دیگری را به مخاطب خود عرضه نمی کنند.

چرا کاراکترهای داستان مدام به سر و کله هم می پرند؟ چرا دائما به هم فحش می دهند؟ بعد بلافاصله دلسوز همدیگر می شوند و همدیگر را برای داشتن زندگی بهتر نصحیت می کنند؟ خواهرها و بردارها به تناسب، سمیه(پریناز ایزدیار) را نصیحت می کند که به فکر خوشبختی باش، اما گاه نسخه بدبختی گاه نسخه خوشبختی برای او می پیچند؟ این تناقضات و بی منطق بودن از کجا سرچشمه می گیرد؟ آدم هایی که می خواهند خوب باشند، اما نمی توانند،چرا؟ مسئله و مشکل شان چیست؟ مانع خوب بودن یا خوب زندگی کردن این خانواده چیست؟ همه خانواده در یک جبر و دترمینیسم گیر کرده اند و مجبور به حبس ابد و یک روز در آن زندگی فلاکت بار هستند.