زنده کردن خاطره کارگردان یا اقتباس

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، اگر از ضعف داستان گویی، بازیگری و بیان کلیشه شده دهه شصتی سینمای جنگ در فیلم «دست ناپیدا» چشم پوشی کنیم، - با وجودی که انسیه شاه حسینی گفته فیلمنامه دست ناپیدا را بر اساس خاطرات خودش نوشته است، اما پس از نمایش فیلم، سوالات زیادی به شباهت غیرقابل انکار فیلم به کتاب حوض خون اشاره داشت.

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، اگر از ضعف داستان گویی، بازیگری و بیان کلیشه شده دهه شصتی سینمای جنگ در فیلم دست ناپیدا چشم پوشی کنیم، محال است بتوانیم از بی توجهی کارگردان و تهیه کننده به حقوق نویسنده و ناشر کتاب حوض خون بی تفاوت بگذریم.

همان اوایل فیلم، مخاطب متوجه می شود، قرار است به همراه دختر عکاس که قهرمان داستان است، تا پایان در رختشوی خانه پشت جبهه بماند.

با دیدن اولین سکانس از تلاش زنان برای شستن و رفو کردن لباس رزمندگان، مخاطب به یاد کتاب حوض خون می افتد و گمان می کند فیلم قراراست ادای احترامی به این زنان مجاهد فراموش شده بکند و زود از آن فضا خارج شود.

مخصوصا که دختر عکاس مدام در تلاش برای برگشتن به خط مقدم است و ظاهرا هنوز متوجه زیبایی عرفانی کار زنان رختشوی خانه نشده است تا نگاتیوهایش را خرج آنان کند.